20 lipca w szpitalu w Piasecznie pod Warszawą zmarł Włodzimierz Odojewski. Pisarz miał 86 lat.
"Odojewski należy do grona najwybitniejszych prozaików pokolenia Współczesności, debiutujących w połowie lat 50. Wpisał się do historii literatury polskiej swoją największą powieścią , książką której narracja była wzorowana na powieściach Williama Faulknera. Ale ten typ narracji został przez Odojewskiego bardzo twórczo zastosowany do zupełnie nowej problematyki i świetnie w tej książce funkcjonuje. Niewątpliwie będzie pamiętany przede wszystkim jako autor , a zwłaszcza tej powieści. To wciąż mocna lektura, która się nie zestarzała" - powiedział w czwartek PAP Andrzej Stanisław Kowalczyk, historyk literatury, eseista, pracownik i członek rady programowej Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.
Sam pisarz tak charakteryzował swoją twórczość: "Moją ambicją jest ukazywanie świata, który odszedł, w opowiadaniu, w powieści, żeby nie odszedł także z naszej pamięci. Tak, więc przywołuję czas przeszły z jego ludzkimi emocjami, ludzkim bólem, lękami, miłością, nienawiścią, a jednocześnie z jego historycznymi faktami".
Do najważniejszych książek pisarza należą: "Miejsca nawiedzone" (1959), "Kwarantanna" (1964), "Zmierzch świata" (1964), "Wyspa ocalenia" (1966), "Zasypie wszystko, zawieje..." (1973), "Zabezpieczanie śladów" (1984), "Zapomniane, nieuśmierzone..." (1987), "Jedźmy, wracajmy..." (1993), "Oksana" (1999), "Milczący, niepokonani. Opowieść katyńska" (2003).
"Odojewski należy do grona najwybitniejszych prozaików pokolenia Współczesności, debiutujących w połowie lat 50. Wpisał się do historii literatury polskiej swoją największą powieścią , książką której narracja była wzorowana na powieściach Williama Faulknera. Ale ten typ narracji został przez Odojewskiego bardzo twórczo zastosowany do zupełnie nowej problematyki i świetnie w tej książce funkcjonuje. Niewątpliwie będzie pamiętany przede wszystkim jako autor , a zwłaszcza tej powieści. To wciąż mocna lektura, która się nie zestarzała" - powiedział w czwartek PAP Andrzej Stanisław Kowalczyk, historyk literatury, eseista, pracownik i członek rady programowej Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.
Sam pisarz tak charakteryzował swoją twórczość: "Moją ambicją jest ukazywanie świata, który odszedł, w opowiadaniu, w powieści, żeby nie odszedł także z naszej pamięci. Tak, więc przywołuję czas przeszły z jego ludzkimi emocjami, ludzkim bólem, lękami, miłością, nienawiścią, a jednocześnie z jego historycznymi faktami".
Do najważniejszych książek pisarza należą: "Miejsca nawiedzone" (1959), "Kwarantanna" (1964), "Zmierzch świata" (1964), "Wyspa ocalenia" (1966), "Zasypie wszystko, zawieje..." (1973), "Zabezpieczanie śladów" (1984), "Zapomniane, nieuśmierzone..." (1987), "Jedźmy, wracajmy..." (1993), "Oksana" (1999), "Milczący, niepokonani. Opowieść katyńska" (2003).
pw źródło: www.instytutksiazki.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz